گفتم: شنیدی که انتخابات شورای دبیران مجله پارسی نامه را راه انداختن؟

گفت:اینها بهانه است. مدیران پارسی بلاگ پول نداشتند برای مجله پارسی بلاگ دبیر استخدام کنند، دست به دامان اعضا شده اند.

گفتم: خب می توانستند خودشان مطالبی را با پارتی بازی از بین دوستانشان انتخاب کنند، یا اصلا بین وبلاگ ها ده بیست سی چهل کنند، مثل دو سه مطلب قبلی گاهنامه خودمان که انتخاب کردن. هزینه ای هم نداشت.

گفت: خب باید کاری می کردند که منّتی هم بر سر کاربران بگذارند و بعدا تلافی کنند. مثل همین تعرفه قیمت هایی که راه و بیراه در مدیریت وبلاگ میبینیم.

گفتم: مگر تبلیغات، کفایت مخارج پارسی بلاگ را نمیکند؟

گفت: بحران اقتصادی غرب تبعات و پیامدهای زیادی با خود داشته و فقط در غرب محصور نمانده. آنقدر پیشرفت کرده که به پارسی بلاگ خودمان هم سرایت کرده و پس لرزه هایش را هم در برخی نقاط شاهدیم.

گفتم:!!!!

گفت: بله جانم، حذف تبلیغات و عدم نمایش حاضرین؛ اول راه است. فردا که برای خواندن پیامها و نظرات هم کمی مایه سبک شدید، آن وقت حالتان را می پرسم. در ضمن، زمزمه هایی به گوشم رسیده که دارد جنبش فتح آبدارخانه پارسی بلاگ راه می افتد، چه بسا که این اعتراض ها به وبلاگ مدیر هم برسد.

گفتم: جدا؟ آن وقت چه بلایی سر پارسی بلاگ خواهد آمد؟

گفت: اگر نمیخواهی بلایی سر خودت و وبلاگت بیاید و یا وبلاگت را فلفلی کنند. این چرند و پرندهای مرا نشنیده بگیر و چشمانت را ببند، مثل خیلی ها.

نوشته شده در چهارشنبه 90/9/2ساعت 9:51 عصر توسط محمدمهدی . ر نظرات ( )