سه دهه پیشتر انقلابی انجام شد که به انقلاب چادری ها شهرت یافت. پس از انقلاب و قانونی شدن حفظ پوشش حجاب اسلامی در جامعه، آرام آرام هجمه فرهنگی علیه جوانان نسل سوم و بنیان خانواده صورت گرفت که رهبر معظم انقلاب بارها با عناوین مختلف به آن اشاره کرده و خطر آن را متذکر گردیدند. متاسفانه و بی تعارف، برای مقابله با آن هیچ برنامه منسجم و جدی نداشته ایم و همواره برای مقابله با آن سردر گم عمل کرده ایم. با وجود تصویب قانون حجاب و عفاف و مسئولیت 26 ارگان جهت اجرای قانون حجاب و عفاف، هرگز وحدت رویه ای برای انجام آن مشاهده نشده است و همواره هر ارگان دیگری را مسئول می داند و خود شانه خالی می کند. اما به هیچ وجه دشمن در این وضعیت سردرگم نبوده و تعلل نکرده است. بلکه با برنامه مدون و همه جانبه هجمه ضدفرهنگی خود را مرحله به مرحله به اجرا در آورده. مشاور امور زنان و خانواده وزارت کشور در برنامه "دیروز، امروز، فردا" در رابطه با مسئله حجاب و عفاف بیان داشت: «ما بعد از انقلاب دچار یک واسپاری تربیت فرزند به جامعه شده ایم، نظام در این عرصه وظیفه داشته و دارد، اما حتی اگر جامعه، جامعه امام زمانی باشد، آیا وقت ظهور به ما خواهند گفت فرزند خود را رها کنید؟» دشمن آگاهی کامل دارد که حجاب و حفظ عفت زنان و مردان این مرز و بوم عامل ایجاد، تثبیت و اقتدار جمهوری اسلامی است. و آگاهانه در مسیر ترویج بی بند و باری و لاابالی گری قدم برداشته و مع الاسف برنامه هدفمندتری نسبت به ما در این جریان داشته. بی حجابی علنی تحت عنوان "آزادی یواشکی" برخی زنان و دختران خود را در فضای مجازی و محیطهای اجتماعی آزاد از هر قید و بندی پنداشته، متمردانه و گستاخانه، هنجارهای پوشش اسلامی و عرفی جامعه را شکستتند و تصویری بی حجاب خود را در فضاهای خارج از شهر، جاده ها، بزرگراه ها و ... به اشتراک گذاردند. این روند تا آنجا ادامه یافت که مسیح علی نژاد با ایجاد کمپین "آزادی یواشکی" در فیسبوک، این هنجارشکنی پوششی را به سوی نظامند شدن برده و به آن سمت و سو داد. تحلیل هایی نیز در این باره صورت گرفت که متاسفانه مشاهده می کنیم برخی بسیار خوشبینانه، این پروژه را شکست خورده می دانند و از خرید لایک مذکر بودن و یا خارج نشینی علاقه مندان سخن می گویند. اما تعداد لایک و جنسیت و مکان بازنشرکنندگان آن مورد بحث نیست. اصلا هدف این کمپین تنها جمع آوری لایک و بازنشر نیست. بلکه تشکیل اتحادیه ای از کسانی است که تجربه بی حجاب شدن در جامعه را دارند. و در ثانی، ترویج و عادی سازی این نافرمانی مدنی. یکی از سایتهای ضدانقلاب با انتشار تصویری می نویسد: با حجاب آمدید و با بی حجابی زنان خواهید رفت «اندک اندک، در این کوچه و در آن خیابان، در این کارخانه و در آن میدان ورزشی، زنان دارند حجابها را پرتاب میکنند. این فرمان سرنگونی حکومت شما است. این فریاد نه به شریعه اسلامی است، این فریاد زندگی است، زیر موهای زنان نسیم آزادی می وزد و زن در ایران، آزادی را حتی اگر شده چند ثانیه احساس میکند و از این پیشروی عقب نخواهد نشست. از بهم پیوستن این نسیم های آزادی، طوفانی بپا خواهد شد که بنیان این نظام را که با حجاب آمد، بر باد خواهد داد. با حجاب آمدید و با بی حجابی زنان خواهید رفت. اینرا درست تشخیص داده اید! » تصویر فوق و از این دست تصاویر، "آزادی یواشکی" نیست بلکه بصورت علنی انجام می گیرد. و درست به همین دلیل است که صفحه "آزادی های یواشکی زنان در ایران" از اهمیت خاصی برخوردار است. این صفحه، تصویر زنانی را جلو دیدگان عموم می گذارد که "بی حجاب" هستند، نه "بدحجاب". مسئله آزادی یواشکی را می توان در سه سطح مورد بررسی قرار داد: «در سطح فردی: کسی که حتی برای چند لحظه روسری خود را بر می دارد و کنار تابلوی امر به معروف، یا دیوار نوشته حجاب، جسارتی را ثبت می کند، پس از گذاشتن دوباره روسری بر سرش، دیگر آن آدم قبل از برداشتن و عکس گرفتن نیست. او یک گستاخی را برای چند لحظه تجربه کرده و بی قیدی و حس آزادی! را حق خود فرض کرده و با ثبت آن در یک قاب عکس، این حس را و جسارت تکرار آن را برای همیشه در خود زنده نگه داشته است. او یک بار، حتی برای چند لحظه، پایش را گذاشته آن طرف خط قرمز و نه فقط مزه اش را چشیده بلکه آن را برای یادآوری به خود و البته دیگران، ثبت کرده است. پس شکی نیست که باز هم آن لحظه کوتاه را، برای مدت بیشتر و طولانی تر تجربه خواهد کرد. لذا انگیزه بیشتری برای سرپیچی خواهد داشت. در سطح اجتماعی، زنی که در حافظیه شیراز روسری اش را بر می دارد هیچگاه در زندگی واقعی نمی توانسته زنی را که در میدان نقش جهان اصفهان کشف حجاب می کند بشناسد. چه رسد به اینکه بتواند با او یک فعالیت جمعی در مورد یک حس مشترک انجام دهد. این صفحه، زنان را از نقاط مختلف ایران با پیشینه ها و تعلق هایی متفاوت، حول یک تجربه مشترک دور هم جمع کرده. در سطح سیاسی، درست زمانی که گشت های پلیس همچنان به سیاق سابق مهمترین فضاهای عمومی را کنترل می کنند، در گوشه و کنار دیگر شهرها صدا و تصویر دیگری شنیده و دیده می شود که نه پلیس امنیت اخلاقی حاضر است و نه آمران به معروف. بنابراین، برخوردی نیز با این افراد صورت نخواهد گرفت و بنا بر انکار و نادیده گرفتن این زنان خواهد چرخید، اما ثبت سرپیچی، یک نشانه شکست خواهد شد برای همه بخشنامه ها و طرح ها و قوانین گسترش عفاف و حجاب؛ و مهمتر آنکه در هر حال دیگر قابل انکار نیست؛ سند و مدرک دارد. عینی ترین سند، عکس زن بی حجاب است در اماکن عمومی شهرهایمان. باید دانست که منظور از "آزادی یواشکی"، دیگر بی حجابی در کوه و جنگل و اماکن متروکه و دور از اجتماع نیست، این مرحله قبل از ایجاد این کمپین، توسط اعضای محیط های اجتماعی اجرا گردیده. هدف این کمپین خروج افراد بی قید و بند از دایره شخصی و القای حس فراگیر بودن این حرکت به همگان است. منظور از "یواشکی"در اینجا، دور از انظار جامعه نیست. بلکه خارج از دسترس مجریان قانونی است. در خیابانها و کوچه ها و اجتماعاتی که نیروهای انتظامی در آن حضور ندارد و افراد معتقد و مذهبی در اقلیت باشند. در آغاز فاز جدید، ضد انقلاب پا فراتر گذاشته و زنان را به کشف حجاب علنی در یکم تیرماه دعوت کرده است. در حالی که احتمال می دهیم امکان چنین تجمعی نیست. با این حال دشمن برای سنجش بازخورد حرکت پیشین خود توسط پیاده نظامش در داخل و مشاهده عکس العمل مسئولین و متدینین جامعه چنین حرکتی انجام داده است و چه بسا انتظار توفیق نیز ندارد اما "سنگ مفت است و گنجشک مفت". باید با کمک و همیاری مسئولین در مقابل این حرکات براندازانه بایستیم.
نویسندگان وبلاگ :
ابراهیم .ب (@)[1]
چشم بر پنجره ام دوخته ام تا شاید ...
شاید این جمعه بیاید شاید...
