محسن رضایی در مناظره به مسئله انرژی هسته ای و مذاکرات هسته ای اشاره نمود.

وی با بیان اینکه در زمان آقای لاریجانی با آقای سولانا بر سر 2700 سانتریفیوژ توافق کرده بودیم، در 11 بند توافق کرده بودیم. اگر به قراردادی می رسیدیم و جای پایشان را محکم می کردیم بهتر نبود؟ سیاستهای حسن روحانی و سعید جلیلی را افراط و تفریط دانسته و بیان داشت بنده تمام جزئیات را میدانم. دوستان این مسائل را نزد رهبری چک می کردند. آیا میخواهیم از گذشته خود بدون کم و کاست دفاع کنیم و بگوییم همه چیز درست بوده؟ در اینصورت نباید مشکلی داشته باشیم. نباید عیبی داشته باشیم، از دوستان میخواهم خود را حق مطلق ندانند و بگویند مشکل کجا بوده.وی ادامه داد آقایان روحانی و جلیلی از خود دفاع میکنند. دفاع از خود را نباید ترجیح دهیم به دفاع از مردم. مردم برای ما مهم هستند.

سعید جلیلی در پاسخ گفت: بحث  افراط و تفریط نیست. بین حق و باطل راه رفتن به معنای میانه روی  نیست. ما یک موضوع حقیقتی داریم و یک موضوع باطل، اگر کسی بگوید من بین این دو راه میروم و حد وسط را دارم غلط است.  اطلاعاتی که شما فرمودید درست نیست. آن زمان آقای لاریجانی بودند، رفتند، معاون آقای لاریجانی و سولانا به توافقاتی رسیدند که آقای سولانا رد کرد و قبول نشد.

علی اکبر ولایتی صحبت های محسن رضایی را تایید کرد و گفت: دکتر لاریجانی در مذاکراتشان با سولانا به جای خوبی رسیدند. به همین حدودی که آقای دکتر رضایی فرمودن و همین تعداد سانتریفیوژ توافق کردند. اما اتفاقی که همین وسط افتاد و آقای سولانا عقب نشینی کرد این بود که همزمان با اینکه لاریجانی با سولانا مذاکره می‌کرد یکی از مقامات بلندپایه اجرایی ما اعلام کرد که ما مذاکره هسته‌ای نمی‌کنیم و بعد سولانا در مذاکره بعدی، تلکسی را که از تهران مخابره شده بود نشان داد و به این ترتیب یک کارشکنی صورت گرفت.

وی گفت: مشابه این مسئله نیز در برخی موضوعات در رابطه با سیاست خارجی داشتم، وجود دارد تا معلوم شود دشمن زمانی که تناقض بین ما می‌بیند و اینکه کسی مانند لاریجانی با زحمت به آنجا رفتند و به توافقاتی رسیدند و می‌شد مسئله هسته‌ای را در آنجا حل کرد.

اما یک مرتبه کسی در اینجا حرف دیگری زد و آن فرد و افراد منتسب به وی در صحنه نبودند که بگویند مسئله هسته را حل کردیم، وگرنه آقای لاریجانی مسئله هسته ای را حل کرده بود. و اتفاق مشابهی برای بنده افتاد که بعدا عرض میکنم.

جلیلی در پاسخ به ولایتی افزود: این اطلاعاتی که شما می گویید درست نیست.

ولایتی پاسخ داد: هرچه که ما می‌گوییم آقای جلیلی می‌گوید درست نیست. بنده اطلاع دقیق دارم که درست است که مشابه این مسئله درباره خود من نیز اتفاق افتاد.

جلیلی گفت: همین موضوعی که شما درباره خودتان می فرمایید بنده اطلاعات کامل تر را بیان خواهم کرد.

ولایتی ادامه داد: مردم قضاوت می‌کنند.

اشاره آقای ولایتی به مقام بلند پایه اجرایی، آقای احمدی نژاد بود که در به مناسبت روز قدس در 13 مهر86 در نماز جمعه به این نکته اشاره کرد که: «نباید عده ای در موضوع هسته ای بخواهند سر خود احساس مسئولیت یا مذاکره کنند».

و همچنین بیان کرد: «ملت ایران اهل مذاکره و گفت و گو است اما در مورد حقوق مسلم و قانونی خود مذاکره نخواهد کرد».

آقای علی لاریجانی پس از شش سال در برنامه شناسنامه علت اصلی استعفایش  از دبیری شورای عالی امنیت ملی را اینگونه بیان می کند: «من حس می کردم یک نوع اختلاف جدی مدیریتی با آقای احمدی نژاد دارم.  مسائل استراتژیک کشور با تانی و حساب شده پیش برود و احتیاج دارد همه بخش های مختلف همگرایی داشته باشد. کارهای لحظه ای نمی تواند صدق کند و برای کشور مشکلاتی ایجاد می کند.

تا یک مدتی تحمل بود و بحث می کردیم اما از یک زمانی به بعد من دیدم به هرحال ایشان رئیس جمهور است و حق دارد و لزومی ندارد که بنده مزاحم ایشان باشم و نمی خواستم حضوری تحمیلی داشته باشم. در واقع سطح من این نبود.» 

براستی چه کسی حقیقت را بیان میکند؟ قضاوت با شما.