در پی حضور رئیس جمهور در مجلس شورای اسلامی و استیضاح وزیر کار و امور اجتماعی، حاشیه هایی به وجود آمد که استیضاح را به حاشیه کشاند و این حاشیه ها تبدیل به متن شد. اتهاماتی زده شد، سخنانی به میان آمد، پاسخهایی بیان شد تا روسای قوای مققنه و مجریه، جو نابسامانی در جامعه به وجود آورند و التهاباتی که بلاشک به سود کشور نبوده و تنها رنجش خاطر دلسوزان نظام را در پی داشته و از سویی تبدیل به خوراک تبلیغاتی دشمنان شده و فرصت جولان به رسانه های بیگانه داده است. ماجرای نامه نگاری های رئیس جمهور به رئیس قوه قضائیه و پاسخ ایشان به این نامه ها که فضای نامطلوبی در کشور به وجود آورد، هنوز از اذهان پاک نشده بود که دوباره بداخلاقی های سیاسی و ماجراجویی های دکتر احمدی نژاد و پاسخ شدید آقای لاریجانی نمایانگر اختلافات مسئولینی است که مصالح شخصی را به مصلحت کشور ترجیح داده و مردم و رهبر و نظام و انقلاب را خرج می کنند برای... بماند... رهبر معظم انقلاب در بیانات 10 آبان 1391 مگر نفرمودند: «اختلافات را نباید علنى کرد؛ اختلافات را نباید به مردم کشاند؛ احساسات مردم را نباید در جهت ایجاد اختلاف تحریک کرد. از امروز تا روز انتخابات، هر کسى احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار بگیرد، قطعاً به کشور خیانت کرده.» و در این برهه حساس مسئولین ما چنان غافل شده اند و به تاخت می تازند که بنگاه خبر پراکنی بی بی سی بیانات رهبری را پخش می کند و برایمان یادآوری می کند این خیانت را... متن و فایل صوتی ذیل نمونه ای از مصلحت اندیشی و ولایت پذیری مقام معظم رهبری است از اختلافاتشان با رئیس جمهور وقت در اوایل انقلاب، به امید اینکه الگو گیرند این سران غافلی که فراموش کرده اند جمهوری اسلامی ایران در این برهه حساس چه جایگاهی در میان کشورهای اسلامی، منطقه و جهان دارد. آقا برداشته در روزنامه سرمقاله کرده که خامنه ای را بایستی – اسم نیاورده اشاره کرده – محاکمه کنیم. در سرمقاله روزنامه عصر تهران اظهار کردند که بنده را باید محاکمه کنند. چرا؟ چون بنده در فلان خطبه یا فلان مصاحبه گفتم اگر طبق نظر روحانیون دلسوز خرمشهر عمل می شد؛ آن بخش از خرمشهر سقوط نمی کرد. بسم الله محاکمه کنید [تکبیر مردم]. بسم الله آقایان پررو و وقیح! محاکمه کنید مرا! من هم شما را دعوت می کنم به محاکمه. محاکمه کنید تا بفهمند مردم که چه جریاناتی در پشت پرده های پلید سالوس و تزویر شما دارد می گذرد. محاکمه کنید که ما هم اجازه پیدا کنیم حرف هایمان را بزنیم. ما انقدر حرف ها در دلمان نگفته داریم! ای خدای بزرگ تو شاهدی!والله آنقدر حرف گفتنی برای گفتن هست که اگر گفته بشود ذهنیات بسیاری از مردم تصحیح خواهد شد. فقط به خاطر خدا و به خاطر گل روی امام و فرمان امام نمی گوییم. من خودم خدمت امام عرض کردم. گفتم ای امام بزرگوار وضع ما همان وضعی است که امیر المومنین (ع) فرمود: «فصبرت و فی العین قدی و فی الحلق شجی». ما صبر می کنیم. باز هم صبر می کنیم. باز هم نمی گوییم! اگر امام اجازه داد آنوقت خواهیم گفت و خدای بزرگ شاهد است که حرف برای گفتن زیاد داریم. «یک سینه حرف موج زند در دهان ما / از بیم دین اگرچه خموشیم چون حباب»
آدرس فایل صوتی: http://majiddownload.com/up1/12478/1384882682.mp3
نویسندگان وبلاگ :
ابراهیم .ب (@)[1]
چشم بر پنجره ام دوخته ام تا شاید ...
شاید این جمعه بیاید شاید...
