بسیار اتفاق می افتد، غرق در اوهام خویش می شویم و غوطه ور در آمال و آرزوها. از این شاخه، به آن شاخه می پریم و تفکرات و مخیلات ذهنی را شخم می زنیم. امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرماید: «ترسناکترین چیزی که از آنها بر شما خائفم دو چیز است: اگر سررشته فکری را گرفته و دنبال نمودی، مراقب باش. مبادا دچار آرزوهای پرطول و دراز شوی و از حقیقت جدا شوی، که چه بسا انحطاط عقلی را در بر خواهد داشت. پرسه در خیال می تواند انسان را متعالی نماید، یا نزول دهد و حتی به قهقرا فرو برد. و همین افکار سازنده ابعاد شخصیتی و انسانی است. مراقب افکارت باش که گفتارت می شود. یک از مهمترین مسائلی که شاید به ذهن اکثر ما انسانها خطور می کند، جاودانگی است، بر این باوریم که زنده خواهیم ماند و قبر ما را احاطه نخواهد کرد، هرچند اگر زباناً معترف به فانی بودنمان هستیم، اما در ناخودآگاه ذهنمان، چیزی قلقلکمان می دهد که تو زنده خواهی بود و ملک الموت را با تو کاری نیست. اگر تو نیز دچار حیلت دنیا شده ای و اسیر خدعه هایش، این نصیحت حضرت علی علیه السلام را به خاطر سپار. «بنده خدا باید از پروردگار خود بپرهیزد و خود را پند دهد و از معاصی و کردارهای زشت خود توبه کند و بر شهوات خود غلبه نماید و به خود وعده طول عمر ندهد زیرا مرگ او پنهان و پوشیده است و آرزوهای دنیائی فریبنده اند و شیطان همواره سعی در گمراه کردن او ، جلوه دادن معاصی در نظر اوست تا بر او تسلط یابد و انسان را در انتظار توبه نگه می دارد که آن را تاخیر اندازند و تا زمان فرا رسیدن مرگ از آن غفلت کند.» گاهنوشت:
براستی چه اندازه این طراوشات مغزی را سمپاشی می کنیم؟
آیا آنها را هرس می کنیم و شاخ و برگهای زایدش را میچینیم و دور می ریزیم؟
آیا در این واکاوی ها، اصلاح رفتاری خود را مورد بازنگری قرار می دهیم؟
ایده های مثبت را آبیاری می کنیم؟
در این خلوتها که اختصاص دارد به خودمان و خود درونی مان، چه کسانی را میهمان میکنیم؟ آیا خدا پای ثابت تنهاییمان است و او را حاضر و ناظر می دانیم؟
1.پیروی از هوای نفس
2.آرزوهای طولانی، اما پیروی از هواهای نفسانی شما را از حق باز می دارد و آرزوهای طولانی آخرت را از یاد شما برد.»
مراقب گفتارت باش که رفتارت می شود.
مراقب رفتارت باش که عادتت می شود.
مراقب عادتت باش که شخصیتت می شود.
مراقب شخصیتت باش که سرنوشتت می شود.
- از خداوند توفیق خدایی شدن افکار و خلوص نیات و توفیق توبه راستین را مئسلت مینمایم، و مدیریت حضرت ولیعصر(عج) را بر خلوتهایمان آرزو دارم. امید که از شیعیان راستین باشیم.
نویسندگان وبلاگ :
ابراهیم .ب (@)[1]
چشم بر پنجره ام دوخته ام تا شاید ...
شاید این جمعه بیاید شاید...
