پس از بیداری مردم منطقه و ایجاد تزلزل در متحدان استکبار جهانی، وحشت جبهه استکبار را فرا گرفته است. وحشتی که می توان گفت خواب را از چشمان مستکبران ربوده و کابوس مرگ سابه افکنده است بر پیکرهء نیمه جان غرب. آمریکا دچار بحران شده و میبایست برای پوشش ضعف خود این بحران درونی و جهانی را منتقل کند؛ آنها می خواهند با حادثه‌آفرینى در کشورها و مناطق دیگر، ضعف خود را بپوشانند. منجمله در منطقه خاورمیانه، که شاید بتوانند انقلابهاى مردمى را به سود خود منحرف کنند. از چالش های پیش روی آمریکا و متحدانش، سست شدن پایه های رژیم جعلی صهیونیستی است. امروز این رژیم غاصب با تنفس مصنوعی دارد به حیات ننگین خود ادامه می دهد. مصر دیگر پایگاه مناسبی برایشان به شمار نمی رود، هرچند هنوز امیدوارند تا دوباره حاکمی بر روی کار آورند که همسو با سیاستهایشان باشد، اما با مردمی روبرو هستند بیدار شده، از روشنگری های اسلام و الگو گرفته از انقلاب ایران. با این وجود کشورهای سلطه جو نمی توانند دست روی دست گذاشته و منتظر مرگ تدریجی اسرائیل باشند. تضعیف مقاومت و ایجاد یک دولت دست نشانده در سوریه بهترین گزینه است که شاید بتوانند با یک تیر به دو مقصود تقویت اسرائیل و تضعیف مقاومت نائل آیند. دولت و مردم سوریه همواره سعی داشته اند سیاستی مستقل از دیگر کشورهای عربی اتخاذ کرده و استقلال داشته باشند، هر چند شاید ضعفهایی داشته اند اما چه در زمان ریاست جمهوری حافظ اسد و چه در دوران ریاست بشار اسد بر این کشور، در اکثر موارد، در مقابل سیاستهای غرب ایستاده اند و موضعی حق گرایانه داشته اند و از دوستداران انقلاب اسلامی ایران می باشند. حضرت امام خامنه ای در بیانات سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی بیان داشتند که: « یکى از رؤساى رژیم جعلى صهیونیستى، که دشمن شماره‌ى یک ملت ایران و انقلاب ایران است، اعتراف میکند و میگوید - اینها عین عبارت اوست - امروز یک نیروى قدرتمندى وجود دارد که در خلاف جهت هدفهاى ما پیش میرود و ایران رهبرى این قدرت را به دست گرفته است. این سیاستمدارِ درمانده و حیرت‌زده اعتراف میکند و میگوید امروز پشت مرزهاى ما خمینى خیمه زده است!» دولت سوریه در زمان جنگ تحمیلی عراق به ایران، بر خلاف اکثر کشورهای عربی، به صورت شفاف از ایران حمایت کرده و همپیمانی با عراق را نپذیرفته اند. از مقاومتهای اسلامی لبنان و فلسطین حمایت کرده و از پشتیبانان مخالفین اسرائیل بوده است. همه اینها سوریه را به یک مخالف سرسخت مقابل اسرائیل تبدیل کرده است. و دولت اسد و ایران در مقابل یک دشمن مشترک همبستگی یافته اند. بدین ترتیب منطقی است که ایران هر گونه دخالت نظامی در سوریه را برنتابد. مقام معظم رهبری نیز در 14 بهمن 1390 به این نکته اشاره فرمودند که: در حال حاضر آمریکا با وجود مخالفت روسیه و چین در شورای امنیت سازمان ملل متحد سخن از دخالت نظامی توسط خود و متحدانش در سوریه را به میان می آورد. همانگونه که سناتورها و سیاستدانان آمریکایی اذعان نموده اند، بهانه حقوق بشر در سوریه یک دروغ بزرگ است برای تحقق اهداف آمریکا. همچون جنگ عراق، افغانستان، یوگوسلاوی و ... اما آنها ادعا می کنند که می خواهند در رژیم حاکم سوریه تغییر به وجود آورند. آیا این مسئله صرفا یک تهدید است؟ همچون تهدیدهای پوچ و توخالی که در دوره های مختلف در برابر ایران عنوان کرده اند و یا جامه عمل خواهند پوشاند به یک حمله و اشغال نظامی در جهت تقویت منطقه ای رژیم صهیونیستی؟ حضرت امام خامنه ای به خوبی این مسئله را اینگونه بیان می دارند که: «رژیم صهیونیستى احساس لُختى میکند؛ دستپاچه‌اند، حیرت‌زده‌اند. این داد و بیدادهائى که مى‌بینید از قول سران صهیونیست نقل میشود و دم از کار نظامى و حمله‌ى نظامى میزنند، اینها حاکى از دست خالى و حاکى از وحشت و حیرانى آنهاست؛ میدانند که در این شرائط، از همیشه آسیب‌پذیرترند؛ هرگونه قدم کجى بردارند، هرگونه حرکت ناشایستى انجام بدهند، مثل صاعقه‌اى بر سر خودشان فرود خواهد آمد.» اگر مفروض بداریم به سوریه حمله نظامی صورت خواهد گرفت؛ چند مسئله پیش می آید: از سویی دیگر آمریکا و متحدانش قدرت گذشته را از دست داده و بر اثر مشکلات عدیده داخلی و خارجی قدرتشان تضعیف شده است. نکته حائز اهمیت آنکه ایران در برابر حمله نظامی به سوریه سکوت نخواهد کرد. نه تنها ایران بلکه در صورت تبدیل سوریه به خط مقدم مقاومت، حزب الله لبنان، حماس و تمام آزادیخواهان به جبهه مقاومت خواهند پیوست و دوباره در برابر استکبار جهانی خواهند ایستاد. گاهنوشت: 
«ما در قضایاى ضدیت با اسرائیل دخالت کردیم؛ نتیجه‌اش هم پیروزى جنگ سى و سه روزه و پیروزى جنگ بیست و دو روزه بود. بعد از این هم هر جا هر ملتى، هر گروهى با رژیم صهیونیستى مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستیم و کمکش میکنیم و هیچ ابائى هم از گفتن این حرف نداریم. این حقیقت و واقعیت است.»
سوریه همچون عراق دوران صدام و افغانستان نیست و نمی توان به راحتی آنرا اشغال نظامی کرد چرا که بشار اسد از محبوبیت و حمایت مردمش برخوردار است. مردم سوریه با برگزاری تظاهرات گسترده در دمشق و شهرهای مختلف از اسد حمایت کرده اند و خود را در صحنه نشان داده اند، شاید رسانه های غرب این مسئله را تحریف کرده و برای مردمانشان کتمان نموده اند اما خود به خوبی این مسئله را می دانند و بدان واقفند.
قدرت آمریکا در اوایل هزاره سوم با وضعیت کنونی قابل قیاس نیست.
- تصاویر مربوط به خیابانهای دمشق است که به وفور یافت می شود و حکایت از محبوبیت مقاومت اسلامی در میان مردم دارد.
نویسندگان وبلاگ :
ابراهیم .ب (@)[1]
چشم بر پنجره ام دوخته ام تا شاید ...
شاید این جمعه بیاید شاید...
