پندهایی شنیده، دیده و خوانده ام از نگاه گناه، که هر یک جای تامل بسیار دارد ... خصوصا برای ما مردان، که به نوعی وظیفه حفظ حجاب چشمهایمان را داریم، همچون زنان که مسئول پوشش تن و زینت خویشند... سوره نور، آیات 30 و 31: « قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ » به مؤمنان بگو: چشمهای خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند. « وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ »، و به زنان با ایمان بگو: چشمهای خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند. باباطاهر: ز دست دیده و دل هردو فریاد گوشه ای از نصایح یک بهایی تائب در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها: «گناه چشم شدیدتر از گناه دیگر اعضاء بدن است، چرا که لذت فزونتری دارد و عقوبت دحشتناکتری. حذر کن از نگاه حرام که لذتش به ذلتش نمی ارزد.» تابلو نوشتی در مسجد مقدس جمکران: با چشمانی که می خواهی جمال حضرت مهدی(عج) را با آن تماشا کنی، گناه مکن. دست نوشته ای در تشییع شهدای گمنام: هر نگاه حرام، شش ماه شهادت را به تاخیر می اندازد. طرحی در دنیای نت: گاهنوشت:
که هر چه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد
- پاره ای چند از آنچه بود که آموخته ام ... از خداوند مسئلت دارم تا توفیق عمل بدانرا قسمت ما گرداند.