ما ایرانیان از هوش سرشاری بهره می بریم، در بسیاری چیزها در جهان حرف اول را میزنیم. در برخی عرصه ها نیز در حال پیشرفت و به روز شدن می باشیم. تمام نکات ذیل را با ارائه آمار بیان می کنیم تا ساده تر فهم شود. یکی از ویژگی های ما ایرانیان این است که یک محصول خارجی را وارد کشور می کنیم و به اصطلاح واردات صورت می گیرد. حالا شروع می کنیم به جذب سرمایه برای تولید انبوه. تمام این آمار و مستندات مورد تایید مرکز آمار ایران به آدرس http://www.amar.org.ir/ نبوده و جهت مزاح عرض شد. امید که در سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی، به تولیدات داخلی بهای بیشتری بدهیم و در راستای جهاد عظیم اقتصادی و نیل به استقلال کامل اقتصادی گام برداریم.
در اینجا می خواهیم به بررسی برخی تولیدات ساخت داخل پرداخته و به چگونگی رقابت محصولات ایرانی در کشور بپردازیم.
دانشمندان ایرانی و مخترعان و مبتکران وطنمان تقریبا 34.8درصد از کالاهای مصرفی داخل را اختراع کرده و کاملا بومی کرده اند. در این بین 8.3 درصد برای اولین بار در جهان به دست هم میهنانمان اختراع و تولید شده است. اما در اینجا به الباقی اختراعات اشاره خواهیم کرد که چگونه اختراع، حمایت، بهره برداری، تولید انبوه و در کشور مصرف می شود.
سپس شروع میکنیم به یاد گرفتن اینکه چگونه می شود از آن استفاده کرد و پس از کسب مهارت در طرز بکارگیری این تکنولوژی خارجی و در صورت ارزیابی مثبت آن برای مفید فایده بودن، شروع به کپی کردن و ساخت مشابه داخلی آن می کنیم. پس از طی این مراحل، شئ اولیه را با کمی تغییر به نام (ساخت ایران) دوباره اختراع می کنیم.
مرحلهء بعدی این است که این محصول را یک ابتکار از هوش سرشار ایرانی طلقی کرده و همه جا جار می زنیم که تولیدمان پیشرفت کرده است و افتخاری دیگر رقم خورده و دوباره دانشمندان ایرانی افتخار آفرینی کردند و ...
مخترع محترم هم روبروی دوربینها و مقابل خبرنگاران شروع به توضیح می کند که:
بسم الله الرحمن الرحیم، این محصولی که مشاهده می کنید کاملا بومی بوده و بدون کوچکترین کمک مستشاران خارجی موفق به تولید این محصول شدیم و تمام قطعاتش رو در ایران تولید کردیم. مشابه خارجی هم داره اما ما با اختراع این به چند موفقیت نائل شدیم:
1- تحریم های اقتصادی رو شکستیم.
2- قیمت بسیار نازل و امکانات بیشتری نسبت به مشابه خارجی خود دارد.
3- در گزینه سوم اختلاف نظر زیادی وجود دارد و به همین دلیل به آن اشاره نمی کنیم.
در این مرحله 80 درصد اختراعات از حمایت سرمایه گذاران محروم میمانند اما حدود 20 درصد محصولاتی که موفق به جذب سرمایه گذار می شوند به تولیدانبوه نائل می آیند.
مرحلهء بعدی یافتن بازار فروش است، در این مرحله 15درصد از آن 20درصد توفیقی نیافته و ورشکسته می شوند. اما 5 درصد دیگر بازار فروش خود را پیدا میکنند.
این 5 درصد به دست مردم می رسد و از آن استفاده می کنند. در مراحل اولیه استفاده از این تولید داخلی، نیمی از کالاها از کیفیت لازم برخوردار نبوده و در همان بار اول از رده خارج می شوند و به جمع 15 درصد ورشکسته می پیوندند و 2.5درصدی که امتحان خود را داده و سربلند بیرون آمده است، در میان مردم جا باز می کند.
اما آرام آرام گویی فروش این محصول رو به کاهش گذاشته و روی دست فروشندگان و تولیدکنندگان و سرمایه گذاران باقی می ماند، حالا دیگر چه شده است؟ ای دل غافل، جنس چینی بازار را پر کرده است و با قیمتی بسیار نازل تر از محصول تولید داخل در میان مردم دست به دست شده به وفور یافت می شود.
بدین ترتیب کار و سرمایهء ایرانی به فنا رفته و هیچ اثری از آن باقی نمی ماند.
نویسندگان وبلاگ :
ابراهیم .ب (@)[1]
چشم بر پنجره ام دوخته ام تا شاید ...
شاید این جمعه بیاید شاید...
